Βιολογική Κρητική Μαντζουράνα (Origanum Majorana)

Η γλυκιά μαντζουράνα είναι πιο γνωστή σήμερα ως αρωματικό βότανο παρά ως φαρμακευτικό φυτό. Ωστόσο, αυτό το φυτό χρησιμοποιείται επίσης για ιατρικούς σκοπούς για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα.

Χρησιμοποιήθηκε από την αρχαιότητα για το ευάλωτο, αγγειοδιασταλτικό, στομαχικό, ηρεμιστικό, νευρικό, καθαρτικό, υποτασικό, μυκητοκτόνο, αποχρεμπτικό, εμμηναγωγό, διουρητικό, χωνευτικό, εφιδρωτικό, εγκάρδιο, κεφαλικό, ανθρακούχο, βακτηριοκτόνο, αντιιικό , αντισηπτικές, αφροδισιακές, αντισπασμωδικές και αναλγητικές ιδιότητες.

Στην αρχαιότητα πίστευαν ότι η γλυκιά μαντζουράνα μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως φυλαχτό καλής τύχης για ευτυχία, αγάπη και γονιμότητα. Υποστηρίζοντας αυτή την πεποίθηση, το αιθέριο έλαιο αυτού του βοτάνου ηρεμεί πραγματικά τα νεύρα και παρέχει μια γρήγορη συναισθηματική ώθηση.

Χρησιμοποιούμενο κυρίως ως θεραπεία για το άγχος και τα φθαρμένα νεύρα, το βότανο είναι επίσης αποτελεσματικό για την προώθηση του υγιούς ύπνου και της συναισθηματικής ανάτασης. Είναι επίσης αποτελεσματικό στη διαχείριση του διαβήτη καθώς περιέχει μια σειρά από φλαβονοειδή αναστολέα DPP-IV.

Εξωτερικά, χρησιμοποιείται για τη θεραπεία διαστρέμματα, μώλωπες και ως εμμηναγωγό. Σε μορφή σκόνης, η γλυκιά μαντζουράνα είναι συστατικό των «σκονών φτερνίσματος». Λειτουργεί επίσης καλά για την αϋπνία που προκαλείται από το στρες.

Η μαντζουράνα λάμπει πραγματικά στην κουζίνα. Αποξηραμένο, το βότανο κρατά αυτό το υπέροχο άρωμα και τη γεύση του πολύ καλύτερα από άλλα βότανα όταν είναι αποξηραμένα. Η μαντζουράνα συνδυάζεται καλά με άλλα καρυκεύματα και θα βελτιώσει τόσα πολλά διαφορετικά πιάτα.

Ο Ιπποκράτης συμπεριέλαβε τη μαντζουράνα στις πολλές ιατρικές πραγματείες που έγραψε και καλλιεργήθηκε στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία.

Συμβολίζοντας την ευτυχία, όταν η μαντζουράνα βρίσκεται να φυτρώνει σε έναν τάφο, λέγεται ότι οι νεκροί θα απολαύσουν μια ευχάριστη μετά θάνατον ζωή.

Για πονοκεφάλους, στομαχόπονους, πόνους στην κοιλιά, αντισηπτικό, χαλαρωτικό, τονωτικό.