Λυκίσκος (Humulus Lupulus)

Γνωστός και ως Λυκίσκος, ο Humulus lupulus είναι ντόπιος της Ολλανδίας. Η φαρμακευτική χρήση αυτού του βοτάνου έχει βρεθεί σε αρχεία που χρονολογούνται από τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία.

Είναι ιδιαίτερα αναγνωρισμένο για τις ηρεμιστικές, νευρικές, γαλακταγωγικές, διουρητικές, βουτυρικές, αντικαρκινικές, ανοδυντικές και αναλγητικές του ιδιότητες. Ενώ το φρέσκο ​​Humulus lupulus είναι πηγή πικρών, που βοηθούν την πέψη, το παλαιωμένο φυτό χρησιμοποιείται καλύτερα ως ηρεμιστικό.

Η παραδοσιακή ιατρική χρησιμοποιεί τον λυκίσκο ως θεραπεία για λοιμώξεις της ουροδόχου κύστης, αϋπνία και ευερέθιστη κύστη καθώς και για διαστρέμματα/μώλωπες, πόνο στο αυτί, πόνο στην πλάτη και ως υποκατάστατο των γυναικείων ορμονών. Είναι αποτελεσματικό στη βελτίωση της όρεξης και στην εξάλειψη του νευρικού ερεθισμού.

Σε συνδυασμό με χαμομήλι ή παπαρούνα γίνεται εξαιρετικό φάρμακο για επώδυνες αρθρώσεις, μώλωπες, ρευματικούς πόνους και βρασμούς.

Βρίσκεται επίσης πολύ αποτελεσματικό στη θεραπεία αγχωδών διαταραχών, οι οποίες περιλαμβάνουν τη νευρικότητα, την κατάθλιψη και την αϋπνία. Ένα μαξιλάρι γεμάτο λυκίσκο πιστεύεται ότι είναι μια  παραδοσιακή θεραπεία για τη νευρικότητα, τον πόνο στο αυτί και τον πονόδοντο.

Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι το Humulus lupulus είναι μια πλούσια πηγή πρενυλναρινγενίνης ή φυτικών οιστρογόνων. Ως εκ τούτου, αντενδείκνυται για χρήση σε παιδιά πριν από την εφηβεία (τόσο για αγόρια όσο και για κορίτσια).