Μυρτιά (Myrtus Communis)

Η Myrtus  communis ή όπως είναι ευρέως γνωστή, η μυρτιά είναι ιθαγενής της Βόρειας Αφρικής, της Νότιας Ευρώπης και της Μεσογείου. Αυτό είναι ένα βότανο που ήταν καλά σεβαστό στην αρχαιότητα για τη θεραπεία λοιμώξεων και πυρετού που σχετίζονται με μόλυνση.

Το βότανο είναι γνωστό για τις στομαχικές, διεγερτικές, ερυθροποιητικές, εγκάρδιες, ανθρακούχες, αποσυμφορητικές, στυπτικές, αρωματικές, στυπτικές, αντι-ιικές, αντιρευματικές, αντισηπτικές και αντιβακτηριδιακές του ιδιότητες.

Ως εκ τούτου, χρησιμοποιείται σήμερα ευρέως στη θεραπεία του ξηρού βήχα, της βρογχικής συμφόρησης, των πεπτικών προβλημάτων και των ουρολοιμώξεων. Χρησιμοποιείται επίσης για τη θεραπεία αιμορροΐδων.

Οι Αιγύπτιοι χρησιμοποιούσαν μυρτιά - θρυμματίζονταν τα φύλλα στο κρασί και την έπιναν - για τη θεραπεία πνευμονικών λοιμώξεων, παθήσεων της ουροδόχου κύστης και προβλημάτων στομάχου. Στη Βρετανία, χρησιμοποιείται γενικά για προβλήματα του γεννητικού και του ουροποιητικού συστήματος και βρογχικές λοιμώξεις.

Στην Αγιουρβέδα, το Myrtus  communis χρησιμοποιείται για τη θεραπεία της επιληψίας και ορισμένων εγκεφαλικών λοιμώξεων. Συνήθως λαμβάνεται ως τσάι και αιθέριο έλαιο όταν χρησιμοποιείται για ιατρική χρήση. Χρησιμοποιείται επίσης στο κανονικό μαγείρεμα κρεάτων και λαχανικών όπου μπορεί να υποκαταστήσει τη δάφνη.

Το βότανο αντενδείκνυται για έγκυες γυναίκες. Διαφορετικά είναι ασφαλές για χορήγηση.